Voor meer dan enkelen onder jullie is het ondertussen al een jaar of zeven geleden dat ik nog een teken van leven gaf. En voor een paar anderen is het wellicht de eerste keer dat ze aan deze be-proeving worden blootgesteld. Nee, ik ben niét vertrokken met de Zuiderzon. Ik woon niét in Dubai. En evenmin
Dag Lieve Trouwe Lezers, Ik zeg het U maar meteen, na al die jaren: ik zal U diep moeten teleurstellen.Geen ronkende verhalen, weg die lange litoten, afgelopen met de afgezaagde anaforen, goodbye goedkope haiku's. Da's de oude tijd. De geschreven pers heeft het inderdaad moeilijk.Wie leest nu nog iets de dag van vandaag? Nee, het moet allemaal veel meer swingend
Lieve lezers, Het kraakt dat het vriest. C'est pas le Midi, c'est la Sibérie. De zoldervenstertjes, die ik in mijn atelier aan het maken ben, snakken naar lijm, maar die is nu zo keikoud dat ik in fatale berusting het einde van de frisse frieskou moet afwachten. Tijd voor memories en mijmeringen. En na anderhalf
De tijd vliegt…. om te verdoezelen dat ik ondertussen al achttien maanden radiostilte heb bewaard. Nee, we zijn niet opgepakt geweest door de geheime politie, we hebben nog altijd internet, en we zijn nog samen. Dus maar een kleine bloemlezing van alle belangrijke dingen uit het voorbije nabije verleden. November 2009. Nog maar pas hadden we
Een mens moet mee met zijn tijd. Een Chantier kan je ons plekje nog bezwaarlijk noemen, al zwerven er nog een paar nostalgische cementzakken rond, en strekt de Lijst Van De Te Doene Zaken zich nog nog eindeloos lang uit tot over de einder van de verre Pyreneeën. Vandaar ook de subtiele aanpassing van de
Die winter is verganghen ( of zo lijkt het), een goed ogenblik om ons mentaal voor te bereiden op al het rondspringend groen, en jullie wat bij te schrijven over onze franse evenementen in het voorbije seizoen. We hebben slecht nieuws. Ons huis is bewoonbaar verklaard, en dat maakt dat je een heleboel dingen moet
Er klopt eigenlijk niets van. Geloof niemand meer die beweert naar het zonnige Zuiden van Frankrijk te verhuizen omwille van het mooie prettige aangename weer. Allemaal zomerpraat van mensen die, vóór het echt serieus wordt, terug wegvluchten, Noord of nog meer Zuid, en mooieweerspraatjes op je mouw spelden. De winter in heel Frankrijk is, gewoon,
Een half jaartje later, het lijkt bijna een halve eeuw later. Wij zijn nu allebei in ieder geval over die persoonlijke grens heen ondertussen.Zondagochtend, zondagrust, en we weten plots allebei terug heel goed waarvoor dat ooit weer was uitgevonden. We bekomen van onze eerste sloopwerken gisteren aan het huis. Het vloertje van het salonnetje is helemaal bezweken onder Roos'
We verlaten de snelweg in een zonovergoten avondlandschap vlak voor de brug van Millau. Het stukje snelweg van Clermont-Ferrand tot hier doorheen de Aveyron is één van de mooiste van heel Frankrijk. De pas geoogste korenvelden liggen er als evenzoveel uitnodigingen om een hele nieuwe generatie van impressionisten aan het werk te zetten. Het belooft weer voor de derde keer-